Մարդկության պատմության ակունքներից ի վեր ամուսնության ինստիտուտը բազմիցս փոխել է իր ձևը, բայց մի բան այնուամենայնիվ անփոփոխ է մնացել. խոսքն ամուսնական անհավատարության մասին է:

Լինելով  դատապարտելի գործողություն գրեթե բոլոր ժամանակների բոլոր հասարակություններում՝  ամուսնական անհավատարմությունը միևնույնն է ամենուր  եղել և մնում է ամենատարածված  երևույթներից մեկը: Ինչու՞ է այդպես:

Ինչու՞ են մարդիկ արտաամուսական հարաբերությունների մեջ մտնում, որո՞նք են հիմնական դրդապատճառները, ի՞նչ հետևանքներ ունի ամուսնական անհավատարմությունը և ինչպե՞ս խուսափել այդ երևույթից:

Այս բոլոր հարցերի պատասխաններին է նվիրված հոգեբան Էսթեր Պերելի այս  գիրքը, որում ներկայացված բազմակողմանի վերլուծության հիմքում ընկած է ամուսնական անհավատարմության խնդրի հետ առնչված զույգերի հետ հոգեբանի աշխատանքի տարիների փորձը:

Որպես ընթերցող նշեմ, որ թեև գրքի առաջին էջերն ընթերցելու ընթացքում ինձ մոտ տպավորությունն այնպիսին էր, որ գիրքը զուտ նկարագրողական բնույթ է կրում, պատկերը լիովին փոխվում է գրքի մոտ մեկ երրորդ մասը կարդալուց հետո. հեղինակը ներկայացնում է ամենաստանդարտ խնդրի ոչ ստանդարտ ասպեկտներն ու տալիս է իրական,  բայց և այնպիսի լուծումներ, որոնք ներկայումս շատ քիչ հասարակություններ են պատրաստ ընդունել:

Եվ գիտակցելով ամուսնության ինստիտուտի ներկայիս ձևի ակնհայտ թերություններն  ու խնդիրների  անխուսափելիությունը, գիրքն ընթերցելիս մտածում ես, թե արդյոք որևէ բան հնարավոր է փոխել համամարդկային կյանքում և եթե այո, ապա՝ ինչպես և երբ:

Գիրքն ընթերցել խորհուրդ եմ տալիս միանշանակորեն: Ավելին, որպես սոցիոլոգ՝ այս գիրքը համարում եմ  օգտակար ու արժեքավոր գրականություն  հոգաբանների, սոցիոլոգների, սոցիալական աշխատողների համար:

Ձեռք բերեք գիրքը