Վայելում եմ կյանքը՝ շարունակելով կարդալ Կունդերայի ստեղծագործությունները։
Այս գիրքը բաղկացած է մի քանի տարբեր պատմություններից։ Ժամանակաշրջանի պատմանական իրադարձությունները Կունդերան համադրում է իր հերոսների անձնական պատմությունների և անհատական ապրումների հետ․․․
Ինչպես միշտ, Կունդերան մեզ զարմացնում է ․․․ Զարմացնում է իռացիոնալ թվացող մարդկային պատմություններով, անհատական, խորը, յուրահատուկ ապրումներով , իր հերոսների կյանքում կենտրոնական տեղ զբաղեցնող այնպիսի արժեքներով, որոնց մասին որևէ մեկին չես պատմի, հասկացում և ըմբռնում չես ակնկալի․․․
Նրա պատմությունները մեզ մեծ թվացող «օբյեկտիվորեն փոքր» բաների մասին են, մարդկային չափազանց անհեթեթ, բայց իրական մտածողության, արարքների, մոտիվների մասին․․.
Որքան էլ առաջին հայացքից անհավանական թվան, նրա բոլոր պատմություններն իրական են և հենց մեր մասին։
Թեև գրքում ներկայացված են մի քանի տարբեր պատմություններ, գիրքն ընդհանուր առմամբ մեկ շնչով է կարդացվում և էմոցիոնալ առումով մի պատմությունից մյուսին անցումն աննկատ է։
Ելնելով գրքի անվանումից՝ Կունդերան շեշտադրում է իր պատմություններում ծիծաղի ու մոռացության զգացողությունը ․․ Ես կասեի այստեղ պարզապես միախառված են մարդկային հնարավոր էմոցիաները և խորությամբ ներկայացված, ինչպես և Կունդերայի մնացած ստեղծագործություններում , որ կարդում ես ու չես ուզում կանգ առնել․․․
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 