Եղանակների հերթափոխ է հիմա… բնությունն արդեն գույներն է փոխում, իսկ մեր ներսում եղանակը կանգ է առել…Տիեզերքում բազմազանություն է էմոցիաների… իսկ մեր հոգիներն անզգայացել են:Աշխարհում մարդկանց ցանկություններն ու երազանքները շատ են այնքան, այնքան տարբեր ու փոփոխվող…Իսկ մեր ցանկությունը մեկն է դարձել… անչափ կայուն, ընդամենը մեկը և ընդհանուր ազգի համար:Աշխարհում ամենուր սիրո կրակներ են վառվում, ամեն պահի… Իսկ մեր ներսի կրակներին սիրո համար տեղ չի մնում…Մեր կյանքերը կանգ են առել և ընկղմվել մի երազում, որից զարթնել չի հաջողվում…Եվ հայտնվել ենք իրականությունում, որն ուղեղի մեջ չի տեղավորվում:Ու կա հիմա լոկ տխրություն… խոր, անխափան ու անսահման… Читать далее Պատերազմի օրերին

Կյանքը հնարավորինս պետք է ընկղմված լինի ներկայի մեջ… բոլոր մտքերն ու ցանկությունները պետք է սեղմել ներկայի մեջ այնպես, որ ոչինչ դուրս չմնա… իսկ այն, ինչը դուրս մնաց, ոչ մի դեպքում ապագայի բաժինը չէ… ինչը դուրս մնաց, կորավ հավետ… ԵՍ- Ես քեզ կանչում եմ տարիների խորքից, խնդրում եմ դուրս արի մի պահ, խնդրում եմ արի… ախր, մենք իրար ասելու շատ բան ունեք այսօր … արի, որպեսզի հանգստանանք ես էլ, դու էլ … ՆԱ (նույն ես՝ տարիներ առաջ)- Հանգստանա՞նք… Ես այստեղ եմ… Դու իսկապես ինձ շատ բան պետք է բացատրես… Դու, որ… ԵՍ- Գիտեմ… գիտեմ, որ ոչ մի սպասումդ չեմ արդարացրել… գիտեմ, … Читать далее Տարիների խորքից

Հեռանում եմ քեզանից, և քո կողքին իմ տաքացրած տեղը սառչում է Հեռանում եմ ես մեծ ջանքերով իմ տաքացրած տեղից, Ի սկզբանե սառն ու անհարմար տեղից Ի սկզբանե իմ էության համար անհնար տեղից Եվ Աստծո օգնությամբ տաքացրած, հարմարեցված ու գրեթե արդեն սիրված տեղից Հեռանում եմ ես հետևում թողնելով երկար ճանապարհ` քեզ հետ իմ անցած ուղին, որից շատ անգամներ ուժասպառ եղած մտածել եմ ետ դառնալ, բայց գերբնական ինչ-որ մղումով և անգիտակցաբար, տկար և հոգնած ես շարունակել եմ… Առանց ոչ մի հիմք` հույս եմ ունեցել Առանց խոստումի` հավատացել եմ… Եվ տեղ եմ հասել… Քո կողքին իմ սառն ու անհարմար տեղը ես տաքացրել եմ … Читать далее Հեռանում եմ

Ես ուզում եմ լույս վառել, իսկ այն մրմռացնում է քո աչքերը․․․ Մրմռացնում է շատ ուժեղ Չէ՞ որ դու լույս չես տեսել, դու լույսի մասին ոչինչ չես լսել Դու մթությունը գիտես Քեզ ծանոթ է և հարազատ աշխարհը մթության մեջ Աշխարհ, որում դու առանձնացրել ես «լավը» և «վատը», «ճիշտն» ու «սխալը» Առանձնացրել ու սահմանել ես մթության մեջ Ես ուզում եմ լույս վառել, իսկ այն մրմռացնում է քո աչքերը․․․ Եվ դու չգիտես, որ սկզբում լույսը միշտ էլ մրմռացնում է աչքերը Ու չես հավատում ինձ, որ այդ մրմռոցից հետո աշխարհն այլ է լինելու՝ լուսավոր և լայն այնքան նոր բան է աշխարհում ի հայտ գալու … Читать далее Լույս

Ի՞նչ արեցիր… Ինքդ քեզ իմ մեջ սպանեցիր, Ես լավ եմ, ես կամ Այդ դու ես մեռել… Քո լավագույն տեսակը… այն մեկը, որը իմ մեջ էր ապրում Հիմա դու չկաս…  դու` առանձնացված, դու`սիրված, հարգված, մեծարված, Դու` վեհ, խորը, տարբերվող էակ, իմ մտքում, սրտում և հոգում ոչ վաղ անցյալում իր ուրույն տեղն ունեցող մի մարդ… Իսկ հիմա մոխրագույն ամբոխի մի տարր… Այդ ի՞նչ արեցիր… Ինչ էլ չարեցիր, ինքդ քեզ միայն սպանեցիր… Читать далее Ինչ արեցիր