Մարդուն ճակատագրի կողմից հեգնանքներից չկա ավելի սպանիչ՝ քան անփոխադարձ սերն է: Այս տողերը Մաքսիմ Գորկու «Անփոխադարձ սիրո պատմություն» պատմվածքից են… Պատմվածքն անփոխադարձ սիրո մասին է, որից հերոսը չի կարողանում հրաժարվել ամբողջ կյանքի ընթացքում… և մի կյանքի մասին՝ լի սիրային ամենածանր ապրումներով… Կյանքի մասին, որը մի կողմից ամբողջությամբ կործանվել է, մյուս կողմից՝ ամբողջությամբ ապրվել է, քանի որ յուրաքանչյուր վայրկյանը հագեցած է եղել մարդուն բնորոշ ամենաուժեղ զգացմունքներով: Կյանքի մասին, որը զուրկ է կենցաղայնությունից ու դատարկությունից, քանի որ անփոխադարձ սերը չի ճանաչում էմոցիոնալ դադարներ… Պատմվածքը կլանում է ընթերցողին և ընթերցվում է գեղարվեստական մեծագույն բավականությամբ: Խորիմաստ մտքեր և էմոցիաների հոյակապ նկարագրությամբ… Զգացմունքային ընթերցողի համար … Читать далее Մաքսիմ Գորկի «Անփոխադարձ սիրո պատմություն»

Բրիտանական սերիալ, 2019 թ. 6 սերիա՝ յուրաքանչյուրը 55 րոպե Բովանադակությունը. 60 տարեկան կնոջը լքում է ամուսինը՝ դավաճանելով մտերիմ ընկերուհու հետ: Սթրեսի մեջ գտնվող կինը հանդիպում է իրենից զգալի երիտասարդ տղամարդու, և նրանց հարաբերությունները գնալով լրջանում են: Կնոջ երեխաները չեն վստահում երիտասարդին և նրա զգացմունքների անկեղծությանը՝ կարծելով, թե երիտասարդն իրականում չի սիրում իրենց մորը, այլ որոշակի շահեր է հետապնդում: Կյանքին մոտ սերիալ, որը գուցե չպարգևի սուր էմոցիաներ, սակայն միանշանակորեն հաճելի նստվածք կթողնի և կյանքում որոշ կարևոր բաների մասին հիշելու և մտածելու առիթ կտա: Առանցքային թեման տարիքային մեծ տարբերությամբ մարդկանց միջև սիրային հարաբերություններն են. այն, թե ինչպես են այդպիսի հարաբերություններն ընկալվում հարազատների … Читать далее Сериал Альфонс / По расчету

Մի լացացնի շատ եմ լացել, սիրելիս, Դու մի կարծիր պաղ եմ այսպես ու գոռոզ, Սիրտս շատ է լցված եղել վերքերով, Սպիներից է կարծրացել, սիրելիս: Հոգնել եմ ես ցավոտ, դավոտ սերերից, Ամենքի դեմ սիրտս բացած, աչքս` փակ, Քար է եղել նրանց շքեղ կրծքի տակ, Իսկ ես, ավաղ. սիրտ եմ կարծել, սիրելիս: Հոգնել եմ ես, թող որ քնեմ ես հանգիստ, Մանկան նման` ծնկիդ գլուխս դրած, Ինձ խնայիր ու գուրգուրա ինձ վրա, Ժամս է արդեն իրիկնացել, սիրելիս… Читать далее Սիլվա Կապուտիկայն. Մի լացացնի շատ եմ լացել, սիրելիս

Ինչ խռովահույզ ճամփաներով եմ տարել իմ սերը Երբ թվացել է մարել են դարձիդ բոլոր լույսերը Խարխափել եմ ես անհայտության մեջ կեսգիշերային Բայց վար չեմ նետել իմ սրտի բեռը Իմ ամեն քայլին Նոր գայթակղության առու է եղել Շամպայնի նման խշշացող, կանչող Արբեցնող առու Բայց ես թեքել եմ թեքել եմ ճամփաս ու փախել հեռու: Հավաքույթներում ամենից զնգուն ես եմ ծիծաղել Ու երջանկության ծփանք են կարծել իմ երգն ու ձայնը Բայց երբ գիշերը Ուղեկիցներիս մնաս բարով եմ ասել խնդադեմ Ու տուն մտնելով` շրջել եմ դանդաղ դռան փականը Նույն բանալիով փակել եմ դրսի աշխարհ իմ դեմ Ու խոր հանձնվել իմ կարոտներին, իմ մենությանը Քայլել … Читать далее Սիլվա Կապուտիկյան. Թե իմայիր

Ինչ անեմ: Աչքերս փակեմ Անրջեմ… ու բանամ նորից: Հուշերս հավաքեմ մեկ-մեկ Ու մտքով մանկանամ նորից: Կորստի սարսափը հերքեմ, Հույսերից շիկանամ նորից… Հավատամ մարդուն, աշխարհին, Մոլորված չմնամ նորից: Չգիտեմ` ուր եմ հասնելու, Չգիտեմ` երբ եմ հասնելու… Ճամփա է, նստեմ այս քարին, Շունչ քաշեմ ու գնամ նորից: Читать далее Համո Սահյան. Ինչ անեմ

Հրաշալի սերիալ՝ բաղկացած 8 սերիայից… յուրաքանչյուր սերիայի տևողությունը ընդամենը 30 րոպե… յուրաքանչլուր սերիան սիրով և կյանքի իմաստությամբ լի առանձին մի պատմություն… յուրաքանչյուր պատմություն վերցված իրականությունից… Հրաշալի սերիալ, որի հետ էմոցիաների բազմազանությունն ապահոված է. որոշ պահերի՝ թախիծ, որոշ պահերի՝ ուրախոիթյուն և հետաքրքրվածություն և կլանված դիտում ամբողջ սերիալի ընթացքում։ Ու մի ունիվերսալ զգացում ավարտից հետո․ «Ինչու՞ այսքան քիչ սերիա» կամ «Երանի լինի շարունակություն»․․․ Ես այս սերիաներից յուրաքսնչյուրը պահել եմ «որպես դեսերտ» և վայելել օրվա ավարտին՝ ամբողջ օրն իմանալով, որ ինչ էլ լինի օրվա ընթացքում, օրվա վերջում հաստստ մի լավ բան ինձ սպասեւմ է։ Բայց… միևնույն ժամանակ այս սերիալը կինոարվեստի այնպիսի հրսշալի նմուշ … Читать далее Современная любовь

Այստեղ ահա կբաժանվենք, Մնաս բարյավ, սիրելի. Այսպես ես չեմ ցավել երբեք Դառնությունով սիրտս լի: Այստեղ ահա քեզ թողնում եմ Եվ չգիտեմ ուր կերթաս Կասկածներից ես դողում եմ… Թող պահպանե քեզ աստված: Ախ առանց քեզ տխուր կյանքիս Օրը տարի կդառնա Բայց ուր լինես, դարձյալ հոգիս Շուրջդ պիտի թրթռա: Մնաս բարյավ, բայց միշտ հիշիր Որ քեզ շատ եմ կարոտել Եվ տեսության ժամի համար Չմոռանաս աղոթել: Читать далее Հովհաննես Թումանյան. Այստեղ ահա կբաժանվենք

Երբ լուսաբացն է լրտեսում ապակիները մեր խավար, Ու կիսամութն է խուզարկում անկյունները մեր տների, Դու երևի արթնանում ես՝ Արևի հետ: Մեգն է մեկնում արձակուրդի: Հավաքարար քամու ձեռքով Ավելվում է գիշերային երազների կտորտանքը: Ժամանում է օրը՝ իբրև վերաքննիչ: Տարագրված տագնապներն են վերադառնում Ու ծեծում են արդարության փակ դռները… Իսկ դու ձեր փակ դռան ետև Ի՜նչ իմանամ ի՞նչ ես անում: Դու երևի նախ և առաջ լվացվում ես, Որ… թարմանա ողջ աշխարհը… Հետո մազերդ ես հարդարում,հավանաբար, Որ շփումից քո մազերի ու քո սանրի Առաջանա էլեկտրական հոսանք մի մեղմ, Եվ դրանից… բոլոր մարդիկ զգան սարսուռ Ու հաճելի փշաքաղվեն ամբողջ մաշկով… Հետո գուցե սուրճ ես … Читать далее Պարույր Սևակ․ Տաքսիների հանգրվանում

Ուրեմն ուզում ես գրող լինել եթե քո ներսից չի բխում չնայած հանգամանքներին, մի՛ գրիր: եթե չի բխում առանց հարցնելու սրտիդ կամ մտքիդ կամ բերանիդ ու զգացմունքներիդ, մի՛ գրիր: եթե ստիպված ես նստում ժամերով համակարգչիդ առաջ կամ գրամեքենայիդ՝ փորձելով բառեր գտնել, մի՛ գրիր: եթե փողի համար ես անում, կամ հայտնի դառնալու, մի՛ գրիր: եթե անում ես դա կանանց հետ անկողին մտնելու համար, մի՛ գրիր: եթե ստիպված ես նստել ու նորից ու նորից վերափոխել՝ մի՛ գրիր: եթե նույնիսկ դրա մասին մտածելն է դժվար, ուրեմն մի՛ գրիր: եթե փորձում ես ինչ-որ մեկի նման գրել, մոռացի՛ր այդ մասին: եթե ստիպված ես սպասել, որ ներսիցդ … Читать далее Չարլզ Բուկովսկի. Ուրեմն ուզում ես գրող լինել…