Բլոգումս որևէ գիրք տեղադրելիս՝ աշխատում եմ իմ զգացմունքները և կարծիքը գրքի հետ կապված այնպես ներկայացնել, որպեսզի Ձեզ համար, եթե հետագայում կարդաք գիրքը, ոչ մի դեպքում չխախտվի երկխոսությունը ընթերցողի և հեղինակի միջև… Չներխուժեմ ձեր անձնական տարածք… Եվ գրում եմ գրքի մասին զգուշորեն, անտեսանելիորեն, «կողքից»…
«Ծերունին և ծովը» ստեղծագործությունը «ճիշտ ժամանակին» կարդացածս գրքերից մեկն է: Կյանքիս հենց այդ փուլում, մտքերիս այդ շրջանում, զգացմունքային հենց այդ խառնաշփոթի մեջ ինձ պետք էր լսել, իմանալ, զգալ այն, ինչ ասում է հեղինակն այս գրքում… Եվ հենց այդ փուլում ես նրան այդպես կարողացա հասկանալ… կարծում եմ` հասկացա հենց այն, ինչ նա ուզում էր հասցնել իր ընթերցողին…
Գրքի ընթացքը թեթև և հաճելի չես անվանի… Հարստությունը ստեղծագործության հենց հիմքում ընկած գաղափարն է… այն միտքը, որին հանգում ես գիրքն ավարտելուց հետո…
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 