— Արմի՛ն, սա տարա՞ծք ա, որ դու ապրում ես… Ահա, խնդրե՛մ, մանյակ է պտտվում տանդ մոտ, — նայելով իմ տան ուղղությամբ՝ ասում է ընկերուհիս այն պահին, երբ մենք զբոսանքից հետո պետք է բաժանվեինք և յուրաքանչյուրս իր տուն գնար: — Մանյա՞կ ա որ, Լիլ… ոնց որ նորմալ տղա ա,- պատասխանում եմ ես՝ տեսնելով մթության մեջ հեռվից երևացող տղամարդու սիլուետը: — Ախր, ակնհայտ ա, որ մանյակ ա: Կեցվածքին նայի, քայլվածքին, հագուստին: Ես էդպիսիներին միանգամից եմ տարբերակում: -Հա էլի, երևի մանյակ ա,- ասում եմ՝ վստահելով ընկերուհուս բնազդին և փորձելով հիշել սերիական մարդասպանների մասին իմ տեսած ֆիլմերի հերոսների կերպարները,- բա ես ո՞նց եմ տուն … Читать далее Մոլագարն՝ իմ տան շրջակայքում

Չկայացած հանդիպում Շատերի նման ես էլ տարիներ առաջ, երբ դեռ ազատ էի, վիրտուալ ծանոթություններ էի ունենում հետաքրքիր մարդկանց հետ, որոնց մեծ մասը, սակայն, ավարտվում էին նախքան իրական կյանքում հանդիպելը: Օրինակ, ամիսներ տևած վիրտուալ ծանոթություններիցս մեկն ավարտվեց հետևյալ երկխոսությամբ. Նա: Ինչ լավ ա, որ վերջապես համաձայնեցիր հանդիպել: Դե ասա՝ ե՞րբ ենք հանդիպում և որտե՞ղ Ես: Դե երևի կիրակի օրն է հարմար, ինչ-որ բացօթյա սրճարանում Նա: Մի բան եմ ուզում ասել: Բայց չգիտեմ հանդիպենք, հետո՝ ասեմ, թե՞ ասեմ, հետո՝ հանդիպենք Ես; Ասա՝ հետո հանդիպենք Նա: Չէ, արի հանդիպենք, հետո ասեմ Ես: Հիմա ասա: Նա: Եթե ասեմ, որ ամուսնացած եմ, կհանդիպե՞նք Ես: Չէ … Читать далее Զվարճալի երկխոսություններ (դրվագներ կյանքից)

Օրեր առաջ էր… Մտազբաղ քայլում էի փողոցում, և հանկարծ մի ջերմ հանդիպում ընդհատեց ճանապարհս. Նա: Արմ ջաան, պրիվետ։ Ես: Վաայ, պրիվետ․․․ Նա: Ո՞նց ես։ Ես: Լավ եմ, դու ո՞նց ես: Նա: Ի՞նչ կա չկա, ասա: Ոնց որ մի քիչ լցվել ես․․․ Ես: Հա՞ Նա: Դե չեմ ասում՝ շատ: Մի 3 կիլո․․․ Ես: Ահա, ճիշտ էդքան վերջին 2 ամսում։ Նա: Արմին, նորություն չունե՞ս։ Ես: Նորությու՞ն։ Չէ, ինչ նորություն… Դու ոնց որ սաղ գիտես Նա: Էէէ, լավ դե մի մտածի… կունենաս: Արմ, լսի, ուզում եմ մի երկու նոր շորիկ առնեմ: Դու միշտ հավես բաներ ես առնում: Այ, օրինակ էն սև պուտիկավոր շորիկդ, … Читать далее Ջերմ հանդիպում

Սպիտակ վարդը ճանապարհ է գնում, ծարավ է, գետին խնդրում է ջուր տալ: Գետն ասում է. «տուր մեկ ծաղկաթերթիկ, տամ ջուր» : «Չեմ տա» ,- ասում է վարդը և ճանապարհը շարունակում: Հանդիպում է մի ուրիշ գետակ, դարձյալ ջուր է ուզում, դարձյալ գետը ծաղկաթերթիկ է հնդրում: Վարդը նորից մերժում է և ծարավ շարունակում ճանապարհը: Եվ այսպես մի քանի անգամ և հասնում է տեղ, բոլոր ծաղկաթերթիկները տեղում, բայց լրիվ թառամած: Կարմիր վարդը ճանապարհ է գնում, ծարավ է, գետին խնդրում է ջուր տալ: Գետն ասում է. «Տուր մեկ ծաղկաթերթիկ, տամ ջուր» : Տալիս է վարդը ծաղկաթերթիկը, խմում է ջուրը և ճանապարհը շարունակում: Դարձյալ հանդիպում … Читать далее Կենաց․ վարդի մասին