Երբեմն նայում ես ֆիլմից մի փոքր դրվագ, ընդամենը մի քանի վայրկյան, լսում ես ֆիլմի երաժշտությունը ու հասկանում ես` «Քոնն է»… Քոնն է իր տեսակով, և դու այն անպայման պետք է նայես… Իսկ ֆիլմը դիտելուց հետո հասկանում ես, որ քոնն էր ամբողջությամբ` բովանդակությամբ, ձևով, գաղափարով… Եթե ընդամենը մի խոսքով բնութագրեմ, կասեմ «խորիմաստ ֆիլմ է», ավելին` եթե ինձ խնդրեն խորիմաստ ֆիլմի միայն մեկ օրինակ բերել, «Էլեգիա»-ն դիտելուց հետո այդ «միայն մեկ»-ը երկար մտորելու առիթ չի դառնա… Միանգամից կասեմ` «Էլեգիա»-ն: Читать далее Элегия/Elegy