
Պարույր Սևակ «Մեծ ուղտի փոքրիկ ականջում»
Ինչ-որ ժամանակ, Մեզանից առաջ, մեզ անհայտ մարդիկ Նստել-մտածել ու հորինել են զանազան բաներ, Այս մեկը ` անել Այն մեկը` չանել Այս` համարել ճիշտ, Այն` մերժել-վանել,- Սահմանել ինչ-որ հերթականություն Կոչել պատիվ ու… պարտականություն… Ու մենք էլ ահա անցնում ենք հանգիստ Անհեթեթությանց այս թանգարանով, Եվ ծվատում ենք ոչ մեր հագուստը, Այլ հոգին մեր խեղճ, Որի հատակում Կա անտանելի նույնպիսի մի բան, Ինչպես ավազը` մեր կոշիկի մեջ, Ինչպես սուր փուշը` մեր եղունգի տակ: Եվ անց է կենում Երգապնակի շրջագծային խազի վրայով Ասեղը կյանքի` Կորզելով միշտ նույն Ու միշտ տանջալից այն եղանակը, Որ վաղուց արդեն անհեղինակ է, Բայց համարվում է Անառարկելի հեղինակություն… Եվ մի … Читать далее Պարույր Սևակ «Մեծ ուղտի փոքրիկ ականջում»