Закрой глаза… Рисуй со мной весну… Возьми с души своей поярче краски. Сейчас я лист с зимой переверну И можно начинать цветную сказку… Рисуй подснежник первый подо льдом И лучик солнца, что с небес пробился. Весна ещё вчера казалась сном, Представь, что этот сон сегодня сбылся… Рисуй весны цветочные шаги И ручейки спешащие куда-то… В душе картину эту береги, Поверь, твоя весна дороже злата… Представь весенний свежий ветерок, Что веточки деревьев будит нежно. Зима закроет вьюги на замок И вдаль уйдёт своей дорогой снежной… Весна, она врывается в сердца И перемены к лучшему приносит. Снимает позитивом грусть с лица И … Читать далее Ирина Самарина-Лабиринт․Закрой глаза… Рисуй со мной весну…

Մտովի ֆիլմի մասին գրում էի այն դիտելու առաջին իսկ րոպեներից: Առաջին մտքերս զայրութի մասին էին: Զայրույթն ու ագրեսիան պարզապես նեգատիվ բառեր չեն. զայրութն իրական մղձավանջ է, հատկապես՝ տարիներով կուտակվածը: Այն, ասես, հոգումդ պահված պայթյունավտանգ պարկ լինի, որը մի թեթև հպումով կարող է պայթել և ոչնչացնել մնացած ամեն ինչ: Կառավարել այն գրեթե անհնար է: Եվ միակ ելքը՝ զայրույթը պարզապես չկուտակելն է: Իսկ ավելի լավ է դուրս գալ այն իրավիճակից, այն հարաբերություններից, որոնք զայրույթ են առաջացնում: Ֆիլմի ընթացքում ծագած հետագա մտքերս կին-տղամարդ հարաբերությունների մասին էին: Այստեղ էլ մի ճշմարտություն մտաբերեցի: Այն է՝ չի կարելի մշտապես տալ առանց վերցնելու: Դա երբեք անհետևանք չի … Читать далее Раздражительность