
Սիլվա Կապուտիկյան. Թե իմայիր
Ինչ խռովահույզ ճամփաներով եմ տարել իմ սերը Երբ թվացել է մարել են դարձիդ բոլոր լույսերը Խարխափել եմ ես անհայտության մեջ կեսգիշերային Բայց վար չեմ նետել իմ սրտի բեռը Իմ ամեն քայլին Նոր գայթակղության առու է եղել Շամպայնի նման խշշացող, կանչող Արբեցնող առու Բայց ես թեքել եմ թեքել եմ ճամփաս ու փախել հեռու: Հավաքույթներում ամենից զնգուն ես եմ ծիծաղել Ու երջանկության ծփանք են կարծել իմ երգն ու ձայնը Բայց երբ գիշերը Ուղեկիցներիս մնաս բարով եմ ասել խնդադեմ Ու տուն մտնելով` շրջել եմ դանդաղ դռան փականը Նույն բանալիով փակել եմ դրսի աշխարհ իմ դեմ Ու խոր հանձնվել իմ կարոտներին, իմ մենությանը Քայլել … Читать далее Սիլվա Կապուտիկյան. Թե իմայիր