Творить — значит уметь слушать Бога. Наделяя человека творческим талантом, Господь непрерывно общается с ним, помогая ему реализовать этот талант. И в этом случае творчество не является нашим правом или свободным выбором: это наша основная обязанность. Но мы часто по-другому смотрим на это. Зацикленные на ежедневной беготне, мы отдаем приоритет мелким и крупным бытовым проблемам, нескончаемый поток которых не позволяет нашим мыслям и рукам дойти до выполнения нашего самого главного долга. И мы находим множество отговорок, чтобы не творить. Эта замечательная книга Джулии Камерон способна отрезвить творческого человека, напомнив ему о его истинной природе. Это искренняя, глубокая, душевная беседа с … Читать далее Джулия Кэмерон. Путь художника.

Всем нам с самого рождения был дан лишь один «материал» для переработки. Этим материалом являемся мы сами — наши ценности, мировоззрение, мысли, установки, настоящие мотивы и поступки… И все, что происходит с нами в жизни, является отражением нашего собственного состояния. Однако мы часто заменяем «переработку метериала» на «перемещение его». Мы решаем проблемы на рабочем месте, меняя работу, в случае неудачных любовных отношений постоянно меняем партнеров, заменяем «плохих друзей» новыми и так далее. Люди, места, обстоятельства меняются, но ситуация остается прежней. Мы сталкиваемся с теми же проблемами с другими друзьями, партнерами, на других рабочих местах, пока не поймем: в конце концов, … Читать далее Всем нам с самого рождения был дан лишь один «материал» для переработки․․․

Մեզ բոլորիս ի սկզբանե մեկ «հումք» է տրված մշակման համար: Այդ հումքը մենք ինքներս ենք՝ մեր արժեքները, աշխարհընկալումը, մտքերը, դիրքորոշումները, իրական մղումներն ու գործողությունները… Իսկ այն ամենն, ինչ կատավում է կյանքում մեզ հետ, մեր վիճակի արտացոլանքն է: Սակայն մենք շատ հաճախ «հումքը մշակելը» փոխարինում ենք «հումքը տեղափոխելով»: Խնդիրներն աշխատավայրում լուծում ենք փոխելով աշխատանքը, չստացված սիրային հարաբերությունների դեպքում մշտապես փոխում ենք զուգընկերներին, «վատ ընկերներին» փոխարինում ենք նորերով և այդպես շարունակ: Փոխվում են մարդիկ, վայրերը, հանգամանքները, բայց իրավիճակը նույնն է մնում: Մենք շարունակ բախվում ենք նույն խնդիրներին այլ ընկերների, զուգընկերների հետ, այլ աշխատավայրերում այնքան ժամանակ, մինչև չհասկանանք. չէ որ հումքը նույնն է, … Читать далее Մեզ բոլորիս ի սկզբանե մեկ «հումք» է տրված մշակման համար…

В отношениях наступают этапы колебаний, когда чувство как солнце заходит за тучи, чтобы потом вновь взойти. Ослабление, усиление, иллюзия исчезновения — естественные этапы чувств, которые мы часто сами нарушаем. Колеблющиеся отношения, которые самые уязвимые, и могут быть разорваны одним прикосновением, мы начинает сильно трясти. Когда наш партнер «остывает», мы начинаем засыпаем его вопросами, требуем объяснений, диктуем правила, обсуждаем отношения… Просто в фазе колебаний «отношения болят больше всего», и именно тогда мы решаем работать над ними и делаем это активными действиями. А на самом деле это стадия пассивного ожидания, паузы внешних действий, стадия внутренней работы… Нужно лишь переждать… Это всего лишь … Читать далее В отношениях наступают этапы колебаний․․․

Հարաբերություններում լինում են տատանման փուլեր, երբ զգացմունքն արևի պես մայր է մտնում, որպեսզի հետո նորից ծագի: Թուլացումը, ուժգնացումը, անհետացման պատրանքը զգացմունքի բնական ընթացքն են, որը հաճախ մենք ինքներս խափանում ենք: Տատանման փուլում գտնվող հարաբերությունները, որոնք ամենախոցելին են և մի հպումից անգամ կարող են քանդվել, մենք սկսում ենք ուժգնությամբ ցնցել: Երբ մեր զուգընկերը «սառում է», մենք նրան հարցախեղդ ենք անում, պահանջում ենք բացատրություններ, թելադրում ենք կանոններ, քննարկում ենք հարաբերությունները… Պարզապես տատանման փուլում «հարաբերություններն ամենից շատ են ցավում», և հենց այդ ժամանակ մենք որոշում ենք աշխատել դրանց ուղղությամբ և անում ենք դա ակտիվ գործողություններով: Իսկ իրականում դա պասիվ սպասման, արտաքին գործողությունների դադարի, … Читать далее Հարաբերություններում լինում են տատանման փուլեր…