Այն ամենը, ինչ մենք կանչում ենք մեր կյանք, անպայման գալիս է։ Բացառություն չեն նաև մարդիկ, կոնկրետ մարդիկ։ Եթե մենք որևէ կոնկրետ մեկին մտովի կանչում ենք, նա դեպի մեզ գալիս է։ Բայց մեր սպասումները երբեք չեն իրականանում։ Պարզապես մենք կանչում ենք մեր ակնկալիքներով, իսկ նա գալիս է նրանով, ինչ ինքն ունի։ Մենք կանչում ենք նրան իրական ընկերության համար, իսկ նա գալիս է իր նենգ նպատակներով։ Արդյունքում՝ ընկեր ձեռք բերելու փոխարեն տհաճ պատմության մեջ ենք ընկնում։ Մենք կանչում ենք Սիրո համար, իսկ նա գալիս է իր պարտքերի ճամպրուկով։ Արդյուքնում Սեր գտնելու փոխարեն զուտ պարտքեր ենք փակում։ Մենք կանչում ենք հոգևոր զարգացման համար, իսկ նա գալիս է ներքին դառնությամբ ու վրեժի ծարավով։ Արդյունքում մենք անկում ենք ապրում։ Նա, ում կանչում ենք, գալիս է։ Մեր ցանկությունն իրականում է՝ Չիրականանալով։ Նա գալիս է, բայց բավարարվածություն մենք չենք սպանում։ Այնպես որ․․․ Եթե սեր եք ցանկանում, հենց Սեր կանչեք, Եթե անկեղծ ընկերություն՝ մտեծեք հենց միայն անկեղծ ընկերության մասին, եթե հոգևոր զարգացում ՝ ցանկացեք հենց հեգևոր զարգացումը․․․ Ցանկացեք , կանչեք, ներգրավեք ձեր կյանք հենց այն, ինչ ուզում եք։ Եվ երբե ՛ք, երբե ՛ք, երբե ՛ք կոնկրետ մարդկանց մի կանչեք։
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 