Էկզյուպերին վեհ հոգի է, ով կատարում է մեծագույն առաքելությունը, որ կարող է տրված լինել առանձին մարդուն՝ օգնել մարդկանց մոտենալ Աստծուն։ Իսկ «Ցիտադել»-ն Աստծո զրույցն է Էկզյուպերիի հետ, որն ունի միայն մեկ նպատակ՝ ընտրված մարդու միջոցով աշխարհին հասանելի դարձնել Աստվածային իրողությունը։ Ցիտադելը գերաղրվեստական գիրք չէ, այն հոգևոր գրականություն է։ Ցիտադելն աղոթք է, որը հենց այդպես էլ պետք է կարդալ, աղոթքի պես՝ մեկուսացված, զերծ ամեն տեսակի աղմուկից, առանց շեղվելու, լիովին կենտրոնացած։ Եվ միայն այդ դեպքում գիրքն ընթերցողի կյանքում կկատարի իր դերը։ Ընթերցանությունն ինքնին ներաշխարհի մաքրման պրոցես կլինի, և ընթերցողի միքտն աստիճանաբար, շերտ առ շերտ կազատվի իրեն պատած մոլորությունների քողից՝ մոտենալով իրերի իրական … Читать далее Անտուան դը Սենտ Էքզյուպերի «Ցիտադել»

Экзюпери – великая душа, выполняющая величайшую миссию, которая может быть возложена на отдельного человека: помочь людям приблизиться к Богу. А «Цитадель» — это разговор Бога с Экзюпери, имеющий только одну цель: сделать Божественную реальность доступной миру через избранного человека. «Цитадель» — это не художественная книга, это- духовная литература. «Цитадель»- это молитва, которую следует читать именно как молитву, изолированно, без всяких шумов, не отвлекаясь, полностью сосредоточенно. И только тогда книга выполнит свою роль в жизни читателя. Само чтение будет процессом очищения внутреннего мира, и разум читателя постепенно, слой за слоем, будет освобождаться от окружающей его завесы заблуждений, приближаясь к пониманию истинной … Читать далее Антуан Де Сент Экзюпери. Цитадель.

Все уклады, обряды, ритуалы, пути и дороги действенны, но не все хороши. Есть среди них и дурные, вроде пошлой музыки. Однако отличаю я хорошее от дурного не умствованием. Я сужу о них по тому, каков ты. Если я хочу узнать, какова дорога, обычай или стихотворение, я смотрю, какой человек в дружбе с ними. Вслушиваюсь в ритм биения его сердца. Ещё и ещё повторяю тебе: всего важнее для человека — туго натянутые силовые линии, они держат его в напряжении, рождают рвение, усердие, одухотворённость, важны эхо, отзывающееся на каждый шаг, нужда в колодцах и трудность горнего подъёма. Тот, кто вскарабкается на вершину, … Читать далее Антуан Сент-Экзюпери: Цитадель. Отрывки из книги.

В качестве простого вопроса мы все часто спрашиваем друг друга: «Какие у вас новости, что изменилось в вашей жизни?»… Однако, если в нашей жизни есть 1-2 человека, которым мы действительно можем ответить на этот вопрос, это большая удача, ведь самые важные события жизни происходят внутри нас, а события во внешнем мире являются лишь их необязательными последствиями. Мои внутренние изменения и развитие — это процессы, за которыми я слежу постоянно и с величайшим интересом, которые иногда меня удивляют, иногда завораживают и всегда наполняют опытом и мудростью. Это мои ценности, желания, через которые я воспринимаю жизнь во всей ее полноте, с помощью … Читать далее Самые важные события жизни происходят внутри нас…

Որպես ամենահասարակ մի հարց մենք բոլորս իրար հաճախ հարցնում ենք. «Ի՞նչ նորություն ունես, ի՞նչ է փոխվել քո կյանքում»… Սակայն եթե ունենք 1-2 հարազատ հոգի, ում այս հարցին իսկապես կարող ենք պատասխանել, դա մեծ բախտավորություն է, քանի որ կյանքի կարևորագույն իրադարձությունները կատարվում են մեր ներսում, իսկ իրադարձություններն արտաքին աշխարհում ընդամենը դրանց ոչ պարտադիր հետևանքն են: Իմ ներքին փոփոխություններն ու զարգացումներն այն պրոցեսներն են, որոնց ես մեծագույն հետաքրքրությամբ և մշտապես հետևում եմ, որոնք երբեմն զարմացնում են ինձ, երբեմն՝ հիացնում, և միշտ՝ լիացնում և ավելի իմաստուն դարձնում: Դրանք իմ արժեքներն են, ցանկությունները, որոնց միջոցով ես ընկալում եմ կյանքն ամբողությամբ, որոնցով ես երբեմն վեր … Читать далее Կյանքի կարևորագույն իրադարձությունները կատարվում են մեր ներսում․․․

— Армин, разве это район, где ты живешь? Вот, пожалуйста, возле твоего дома крутится маньяк, — глядя в сторону моего дома, говорит моя подруга в тот момент, когда мы должны были расстаться после прогулки, и каждая из нас должна была пойти к себе домой. — Разве маньяк, Лил… вроде нормальный парень, — отвечаю я, из дали видя в темноте силуэт мужчины. — Ну, очевидно, что это маньяк. Посмотри на движения,походку, одежду. Ты знаешь, что я сразу распознаю таких. — О, может быть, и вправду это маньяк, — думаю я, доверяя инстинктам подруги и пытаясь вспомнить персонажей из фильмов о серийных … Читать далее Mаньяк возле моего дома

— Արմի՛ն, սա տարա՞ծք ա, որ դու ապրում ես… Ահա, խնդրե՛մ, մանյակ է պտտվում տանդ մոտ, — նայելով իմ տան ուղղությամբ՝ ասում է ընկերուհիս այն պահին, երբ մենք զբոսանքից հետո պետք է բաժանվեինք և յուրաքանչյուրս իր տուն գնար: — Մանյա՞կ ա որ, Լիլ… ոնց որ նորմալ տղա ա,- պատասխանում եմ ես՝ տեսնելով մթության մեջ հեռվից երևացող տղամարդու սիլուետը: — Ախր, ակնհայտ ա, որ մանյակ ա: Կեցվածքին նայի, քայլվածքին, հագուստին: Ես էդպիսիներին միանգամից եմ տարբերակում: -Հա էլի, երևի մանյակ ա,- ասում եմ՝ վստահելով ընկերուհուս բնազդին և փորձելով հիշել սերիական մարդասպանների մասին իմ տեսած ֆիլմերի հերոսների կերպարները,- բա ես ո՞նց եմ տուն … Читать далее Մոլագարն՝ իմ տան շրջակայքում

Мы по-другому относимся к переменам в жизни, когда вспоминаем, что смертны. Тогда мы понимаем, что проблема не в том, чтобы попытаться удержать все любой ценой, а в том, чтобы научиться отпускать. И мы воспринимаем маленькие и большие неизбежные потери как прекрасную возможность шаг за шагом научиться важному искусству отпускать. Разве не эти знания наиболее необходимы во время Последнего Экзамена? Читать далее Во время Последнего Экзамена

Կյանքում տեղի ունեցող փոփոխություններին այլ կերպ ենք վերաբերվում, երբ հիշում ենք, որ մահկանացու ենք: Այդ ժամանակ հասկանում ենք, որ խնդիրը ոչ թե ամեն բան ամեն գնով պահել փորձելու, այլ՝ բացթողնել սովորելու մեջ է: Եվ փոքր ու մեծ անխուսափելի կորուստներն ընկալում ենք որպես բացթողնելու կարևորագույն արվեստը քայլ առ քայլ սովորելու հրաշալի հնարավորություն: Չէ՞ որ այդ գիտելիքը Վերջին Քննության պահին ամենից շատ է պետք գալու: Читать далее Վերջին Քննության պահին