Երկրագնդի վրա կա մի մեծ ճշմարտություն. անկախ այն հանգամանքից, թե ով ես դու և ինչով ես զբաղվում, երբ դու իսկապես ինչ-որ բան ցանկանում ես, քո ցանկությունն իրականանում է: Չէ՞ որ այդ ցանկությունը ծնունդ է առել տիեզերքի հոգում: Եվ հենց դա էլ քո կոչումն է Երկրի վրա: Պաուլո Կուելիո Դեպի նոր կյանք ճանապարհ բացող առաջին քայլը զարմանալիորեն պարզ է. պետք է ընդամենը հետևել սեփական մտքերի ընթացքին և ուղղորդել դրանք համապատասխան կերպով: Ձեր մտքերը շատ ավելի ուժեղ են, քան Դուք ենթադրում եք, իսկ յուրաքանչյուր մտային պատկեր իրենից ներկայացնում է իրական ուժ, որն ընդունակ է ազդելու Ձեր կյանքի վրա: Ջոն Կեխո Ողջ հաջողությունը … Читать далее Ինչու՞ են որոշ մարդկանց ցանկություններն իրականանում, իսկ որոշներինը՝ ոչ

« Եթե մենք կարողանում ենք դիմադրել մեր կրքերին, դա ոչ թե մեր զորությունից է, այլ կրքերի թուլությունից» ֆիլմը դիտելիս այս հայտնի աֆորիզմն է մտքիս գալիս: Ու՞ր կարող է հասցնել մարդուն իրական, ուժեղ կիրքը: Ամենուր, ուր ասես… Եվ այո, երբեմն, դիմադրելը վեր է մարդկային ուժերից: Բայց արդյո՞ք մարդկային խիղճն ունակ է ազատել մարդուն անդիմադրելի կրքի բացասական հետևանքներից… Հին և լավագույն ֆիլմերից մեկը արգելված զգացմուքների թեմայով… Դիտել Русский Читать далее Ущерб / Damage

Հարաբերությունների վերսկսման մասին Читать далее Հատված «Ժամադրություն մտքերի աշխարհում» գրքից mediamag.am կայքում

Կյանքը հնարավորինս պետք է ընկղմված լինի ներկայի մեջ… բոլոր մտքերն ու ցանկությունները պետք է սեղմել ներկայի մեջ այնպես, որ ոչինչ դուրս չմնա… իսկ այն, ինչը դուրս մնաց, ոչ մի դեպքում ապագայի բաժինը չէ… ինչը դուրս մնաց, կորավ հավետ… ԵՍ- Ես քեզ կանչում եմ տարիների խորքից, խնդրում եմ դուրս արի մի պահ, խնդրում եմ արի… ախր, մենք իրար ասելու շատ բան ունեք այսօր … արի, որպեսզի հանգստանանք ես էլ, դու էլ … ՆԱ (նույն ես՝ տարիներ առաջ)- Հանգստանա՞նք… Ես այստեղ եմ… Դու իսկապես ինձ շատ բան պետք է բացատրես… Դու, որ… ԵՍ- Գիտեմ… գիտեմ, որ ոչ մի սպասումդ չեմ արդարացրել… գիտեմ, … Читать далее Տարիների խորքից

Կարո՞ղ ես վստահել սեփական զգացմունքիդ… Մեծ և ուժեղ, կուրացնող և բոլոր այլ զգայարանները բթացնող, ամեն ինչ կլանող զգացմունքիդ… Կարո՞ղ ես զգացմունքիդ վստահել այնքան, որ հետևես նրան ամենուր, անգամ, եթե զգացմունքը քեզ տանում է մի ճանապարհով, որը հակառակ է քո ամբողջ անցած ուղուն. բանականության բոլոր օրենքներով անընկալելի ճանապարհով, էսթետիզմի զգացումիդ վիրավորող ու ստորացնող ճանապարհով, բարոյականության տեսանկյունից արգելված և ժխտելի, թե´ նեղ շահադիտական, և թե´ մարդասիրական գաղափարների ներքո անհեթեթ ճանապարհով… Անընդունելի ճանապարհով քեզ տեսնող ամենահեղինակավոր բոլոր աչքերում` շրջապատող բացառիկ մարդկանց և քո սեփական աչքերում… Իհարկե կարող ես և կվստահես… Հեշտ է դավաճանել սեփական գիտակցությանը, բարոյականության ընկալմանը և խղճին անգամ, սեփական անձին ու … Читать далее Հատված «Ժամադրություն մտքերի աշխարհում» գրքից

Մարդկանց սրտերում տեղ զբաղեցնելու համար նախ պետք է այնտեղ թաքուն մտնես որպես հետազոտող, կատարես պեղումներդ և այն, ինչն արդյունքում կգտնես, ցույց տաս նրանց քո ստեղծագործություններում․․․սա է ստեղծագործողի սիրվելու ճանապարհը, նախ լսվելու, լսվելուց հետո հասկացվելու, իսկ հետո սիրվելու և վերջապես երկրպագվելու միակ ուղին։ Եվ որքան ավելի կրկնվող, տարածված, մասսայական լինի այն, ինչը կգտնես պեղումներիդ արդյունքում և ցույց կտաս, այնքան շատ և այնքան ուժգին կսիրվես։ Իսկ ուժեղագույն բաները, թեկուզ մարդկանց սրտերում եղած, քիչ են, չկրկնվող․․․ Читать далее Անվերնագիր

Կյանքի միակ իմաստը ԱՊՐԵԼ-ն է: Այն չի սահմանվում ոչ հեռավոր ժամանակի, ոչ էլ հեռավոր տարածության ընկալմամբ. նրա միակ ժամանակը «հիմա»-ն է, իսկ միակ տարածությունը` «այստեղ»-ը… Նրա սահմանումը չի ճանաչում անել, լինել, ունենալ և այլ բայեր, այլ կենտրոնացած է միայն մի բայի վրա` «Զգալ»: Կյանքի ընթացքում ապրում ենք միայն այն պահերը, որոնք «Զգում» ենք  «այստեղ և հիմա», և հենց այդ պահերն էլ իմաստալից են… Հենց սրանցում էլ կյանքի միակ իմաստն է: Երբ ես «Զգում» եմ ուրախություն, թովչանք, երջանկություն, սեր, կիրք, ոգևորություն…, նաև` ցավ, կարոտ, տառապանք, խանդ, ափսոսանք և այլն, ես ապրում եմ… Իսկ ապրելով` ճանաչում եմ կյանքը…Ճանաչելով այն` սկսում եմ ավելի … Читать далее Կյանքի միակ իմաստը

Սիրո` այդ երկնային  զգացմունքի ծնողները միշտ էլ հասարակ են. պարզ ու երկրային: Երբեմն գեղեցկությունն է նրան կյանք տալիս, հմայքը կամ խելքը, գեղեցիկ պահվածքը կամ հաճելի ձայնը… Անշուշտ դա էական էլ չէ: Սերը կարող է տարբեր երևույթներից ծնունդ առնել, բայց մի ընդհանրություն այնուամենայնիվ կա. սերը հույսով է ծնվում: Ծնողները սիրոն կյանք տալով` անհայտանում են կամ էլ հավերժ ապրում, բայց նրա գործերին էլ չեն խառնվում: Միայն սիրո երկվորյակ եղբայրը` հույսն է նրան հավերժ ուղեկցում ու միշտ պաշտպանում: Որպես երկվորյակ եղբայրներ` սերն ու հույսը  իրար կորստին չեն դիմանում, բայց սովորաբար հույսը սկզբում է մեռնում: Սերը հավե՞րժ է … Հավերժ է այնքան, որքան և հույսն է … Читать далее Անհնարին սիրո կյանքը