Ես քեզ սպասում եմ… գիտեմ չես գալու՝ էլ չես կարող գալ, բայց ինչու՞ է ինձ թվում, թե դու գալու ես: Ես սպասում եմ քեզ. ոչ մի բան քեզնից չեմ ակնկալում. ես գեթ մեկ անգամ, մեկ անգամ միայն կողքիս քեզ զգալ, քեզ հետ սուրճ խմել և ընդամենը մի քանի բառ քեզ հետ խոսել եմ ուզում: Ինձ թվում է, թե դու մի օր հանկարծ թողած ամեն ինչ, թողած ամենքին վեր ես կենալու ու ինձ մոտ գալու: Գալու ես ասես խոսքերն այն թանկ, որ քո բերանից ես շատ եմ լսել, բայց հիմա դրանք իմ հիշողության մեջ աղոտ են այնպես՝ ինչպես սեղանիս դրված այս … Читать далее Պարույր Սևակ.Ես քեզ սպասում եմ…

Ինչպես էլ որ ընկալենք կյանքը, ինչ պայմանականությունների էլ որ հետևենք, ինչ արժեքային համակարգ էլ ունենա հասարակությունը, որում ապրում ենք՝ լինի Ֆրանսիա, թե՝ հետամնաց ավանդույթների տեր մի երկիր, մարդկանց սրտերը, զգացմունքներն ու ցավը նույնն են ամենուր։ Գեղեցիկ ֆիլմ կյանքում կարևորագույն բաների մասին․ հարաբերություններ, ամուսիններ, երեխաներ, սիրեկաններ և այդ ամենը թեթև հումորի և Ֆրանսիական ազատ բարքերի ներքո։ ՀԳ։ Իսկ ֆիլմում հնչող վերջին նախադասությունը․․․ թեկուզ հանուն այդ նախադասության արժե դիտել ֆիլմը։ Դիտել ֆիլմը Русский Читать далее С 5 до 7. Время любовников

Մենք իրար ձեռք չսեղմեցինք Եվ չասեցինք իրար անուն, Լոկ ժպտացիր դու գեղեցիկ, Ես հայացքով ողջունեցի, Ե՞րբ են այդպես ծանոթանում: Մենք իրար ձեռք չսեղմեցինք, Բայց ծանոթ ենք իրար արդեն, Դու իմ երազն ես գեղեցիկ, Որ իմ ձեռքով ստեղծեցի, Բայց չեմ կարող ձեռքով քանդել: Վաղուց արդեն ծանոթ անուն Ու սիրելի դեմք ես դարձել, Որ վայելքներ է խոստանում, Աչքով կանչում, ձեռքով վանում, Ուզում է ինձ քաղցր տանջել: Ես ուրիշին եմ պատկանում, Դրա համար օտար եմ քեզ, Դրա համար ես ինձ վանում, Այդ է գոնե խոստովանում Հայացքը քո պարզ ու անկեղծ… …Ծանոթներ ենք ապօրինի, Չսեղմեցինք մենք իրար ձեռք, Բայց ե՛կ, այսօր մի վարանի, Սեղմենք … Читать далее Պարույր Սևակ. Մենք իրար ձեռք չսեղմեցինք

Ուժեղ ֆիլմ է, շատ․ այն ֆիլմերից, որի ավարտից հետո ներաշխարհդ լցվում է մի տեսակ հուզմունքով և այնպիսի գոհունակությամբ, որ, իրոք, արվեստի արժեքավոր գործ ես վայելել։ Միևնույն ժամանակ այս ֆիլմը բոլորի համար չէ, քանի որ շոշափում է բավականին սպեցեֆիկ թեմա․ 60 ականներ, Անգլիա, սիրահար զույգ, որը հետամնաց բարքերի շնորհիվ ամուսնանում է առանց անկողնում միմյանց ճանաչելու և․․․ Թեև սեքսուալ անգրագիտությունը, որը մինչ այսօր հնարավոր է համապատասխան արժեհամակարգով հասարակություններում, մեծ խնդիր է զույգի հարաբերություններում, բայց, ավաղ, ամենամեծ խնդիրը չէ․․․ ավելի մեծ խնդիր է էմոցիոնալ անգրագիտությունը, ինչը կործանիչ է ցանկացած տեսակի հարաբերությունների համար․․․ Դիտել ֆիլմը Русский Читать далее На берегу

Մենակություն բառից դողդողում է օդը իմ սենյակի Ու ես հասկանում եմ, Որ աչքերն են մարդու ամենաթաց տեղը… … Երբ աչքերն են սառում՝ Ասում են, թե՝ այ- այ մարդ Է գալու: Դա եթե սուտ չէ, Ապա բարություն Է, Որ ծնվել Է միայն խեղճությունից: Իմոնք Էլ են սառում Սակայն դու չես գալու Դու չես կարող Գիտեմ Եվ օդը սենյակիս Պիտի շարունակի մենակություն բառից անվերջ դողալ` Հարուցելով իմ մեջ այն միտքը հին, Թե վիհերը գուցե նրա համար են լոկ, Որ մարդ ներքև նետվի : Իսկ թե վիհերն իրոք նրա համար են լոկ, Որ մարդ ներքև նետվի` Այդ դեպքում ես Ինչպես անեմ. Կո՛ւժ չեմ, … Читать далее Պարույր Սևակ․ Երբ աչքերն են սառում

Երբեմն հանճարեղ մարդու աշխարհին առնչվելու, մեծ գրողի հետ շփվելու և հոգևոր բավականություն ստանալու համար անհրաժեշտ չէ ունենալ շատ ազատ ժամանակ: Երբեմն 20 րոպեն էլ է բավական: Ցվայգը պարգևել է մեզ այդ շռայլությունը իր փոքր ու հիասքանչ նովելաների միջոցով: Կարդալ այստեղ Читать далее Стефан Цвейг. Летняя новелла

Անկեղծ ասած՝ այս ամենից ես հոգնել եմ, Ես, սիրելի՛ս, որ քեզ սիրել և օգնել եմ. Ձեռք եմ պարզել, հույս եմ տվել, Վատըդ թողած՝ լավըդ թվել, Հավատացրել, հավատացել, Թե իմ առաջ դուռ ես բացել՝ Չտեսնըված, չեղած մի դուռ։ Սակայն ի՞նչ եմ ես ստացել Այդ ամենին ի տրիտուր։ Անկեղծ ասած՝ ոչինչ չկա, և ոչ էլ կար։ Անկեղծ ասած՝ դու բնավ էլ ա՛յն չես եղել, Ա՛յն չես եղել, ինչ որ ես եմ կարծել երկար։ Ո՞ւր ես, ասա՛, դու ինձ մղել։ Ճիշտ ճամփից ես միայն շեղել։ Սուտ խոստումով կապել ես ինձ, Մանկան նման խաբել ես ինձ, Ու չես տվել ոչի՜նչ, ոչի՜նչ։ Իսկ այն, ինչ … Читать далее Պարույր Սևակ․ Անկեղծ ասած

Անծանոթներ ենք մենք իրար, Եվ փողոցում հանդիպելիս Ես չեմ տեսնում դեմքիդ վրա Քո ժպիտը այն լուսերիզ, Որով գիտես դու ողջունել Ծանոթներին քո բախտավոր. -Ես այդ թովիչ բախտը չունեմ, Անծանո՛թ ենք և հեռավո՜ր: Բայց երբ հանկարծ այգում, մայթում Հանդիպում ենք, ամեն անգամ Կեռ թարթիչներդ ես դու թարթում Ու նայում ես ինձ մի վայրկյան Այնպե՜ս, կարծես պատահաբա՛ր, Եվ… հիշելով ինչ-որ մի բան (Իբր մի բան ես ստուգում), Պայուսակդ ես բացում-փակում: Անծանոթ ենք իրար: Սակայն Հանդիպում ենք երբ մենք հանկարծ, Ես էլ մի պահ, գեթ մի վայրկյան Կանգ եմ առնում, որ իբր թե Գլանակս վառեմ հանգած (Գլանակս՝ վառվա՜ծ արդեն)… Եվ… քայլում ենք այնուհետև … Читать далее Պարույր Սևակ․ Անծանոթներ ենք մենք իրար

Այդ ո՞վ է ասել ` նորից են սիրում: Նորի՛ց չեն սիրում ,սիրում են կրկի՜ն… Ու երբ մինչևիսկ ալյուրից (դեռ տա՜ք) Դու նո՛ւյն մարմինն ես հիշում բնազդով, Երբ հոտն էլ սուրճի նրա՛ն հիշեցնում Եվ քո գունազարդ քնի փոխարեն Անքնություն է փռում սպիտակ. Երբ աստղերն իրենց կլորակ սանրով Մազերդ են սանրում ,իսկ դու վերստին Շոյանքի սովոր քո մազերի մեջ Նո՛ւյն հանգստարար մատերն ես զգում . Երբ օտար մեկի շարժումի ,դեմքի Նմանությունը հեռու – մոտավոր ոտներդ է ասես դնում գիպսի մեջ, Իսկ միտքդ բեկում այնպե՛ս կտրական, Ինչպես լույսերի վետվետումներից Երկաթգծերն են կարծես ջարդոտվում. Երբ անձրևներից հողն է ասես թթվում Եվ ստիպում է ռունգո … Читать далее Պարույր Սևակ․ Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին