Ֆրասիացի գրող, փիլիսոփա, բազում հանճարեղ ստեղծագործությունների հեղինակ Անդրե Մորուայի ««Թանատոս-Պալլաս» հյուրանոցը» փոքրիկ ծավալով պատմվածքը գրավել է ընթերցողների ուշադրությունը գործողությունների հետաքրքիր ընթացքով և յուրահատուկ վերջաբանով, որը դժվար է կանխատեսել… ««Թանատոս-Պալլաս» հյուրանոցը» պատմվածքը իր բացառիկ սյուժեի շնորհիվ կարող է էմոցիոնալ շոկի հասցնել ընթերցողին և չի մոռացվի ընթերցելուց հետո անգամ տասնյակ տարիներ անց: Կարդալ պատմվածքը ռուսերեն Читать далее Անդրե Մորուա․ ««Թանատոս-Պալլաս» հյուրանոցը»

Որքան հեշտ է քննադատել, մերժել, դատապարտել… Իսկ փորձել հասկանալ կամ ապրումակցել՝ քչերն են ցանկանում , քչերն են կարողանում… Եվրոպական լուրջ ֆիլմ ամենածանր ապրումների , հարմարվելու և չնայած ամեն ինչին նորից սկսելու, դժվարագույնը հաղթահարելու մարդկային կարողության մասին: Դիտել ֆիլմը Читать далее Я так давно тебя люблю.

Ատում եմ սերը` մահու պես անգութ, հավիտյան այրող, խոցող գաղտնաբար, Այդ քաղցր թույնը, որով արբողը ստրուկ է դառնում և կամ բռնակալ: Ով սեր, բնության դու խոշտանգիչ կամք, նենգ ու դավադիր ոգի աննահանջ, Դու թոհուբոհի ընդերք մոլեգնած, արյուն ցավատանջ, արյան մղձավանջ: Читать далее Ավետիք Իսահակյան. Հատված «Աբու Լալա Մահարի» պոեմից

Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝ Խոսքեր արտառո՛ց, Իմաստազրկվա՛ծ, Հնացա՜ծ խոսքեր. Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ, Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր: Ուզում եմ ասել. -Գթասի՛րտ եղեք, Եղեք ողորմա՜ծ, Մարդու նկատմամբ մա՛րդ եղեք, մարդի՜կ: Ու երբ չգործած մեղքերի համար Մարդը հայցում է մեղքի թողություն Ու ներողություն՝ Ոչնչի՜ համար,- Գոնե գթասիրտ-ողորմած եղեք, Անսրտության մեջ մի՛ եղեք համառ… Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝ Խոսքեր արտառո՛ց, Իմաստազրկվա՛ծ¸ Հնացա՜ծ խոսքեր. Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ, Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր: Հնացա՜ծ խոսքեր, Հնացա՜ծ, Ինչպես ոսկին է հիմա, Որով առ ու ծախ արդեն չեն անում, Սակայն դրանից ոսկին ո՛չ մի տեղ Երբեք չի դարձել ժանգոտած թիթեղ. Ոսկին վերըստին ոսկի՜ է մնում… Читать далее Պարույր Սևակ․ Ոսկին վերստին ոսկի է մնում

Ժամանակակից գրականության լավագույն և ամենաակտուալ ստեղծագործություններից մեկը… Յանուշ Վիշնևսկիի «Միայնությունը ցանցում» գիրքը գրվել է 2001 թվականին և շատ արագ գրավել է ընթերցողների ուշադրությունը… Այս գիրքը ընթերցում էին մասսայաբար, քննարկում էին ավարտի այլընտրանքային տարբերակները, գրքի մեջբերումները շատերի մտքերում և շուրթերին էին… Հիշում ենք չէ՞, որ «այն ամենից ինչ հավերժ է, ամենակարճ ժամկետը սերն ունի»… Այն քիչ ընթերցասերներին, ովքեր, այնուամենայնիվ, չեն կարդացել գիրքը, առաջարկում եմ անպայման կարդալ: Իսկ մենք էլ կհիշենք ու կվերապրենք գրքի պարգևած զգացողությունները՝ կարդալով մեջբերումները գրքից: Մեջբերումները գրքից Читать далее Յանուշ Վիշնևսկի «Միայնությունը ցանցում»

Սկսվում է գիշերն արդեն: Եվ աստղերը, Որ ողջ ցերեկ խոր քուն մտան, Հիմա իրենց ճառագայթե Սուր փշերն են ոզնու նման նորից ցցում` Ընդդեմ մթան: Եվ անպաշտպան իմ կարոտը, Որ անցել է խոր ընդհատակ Ու չի ուզում նորից տրվել շղթաների ու կապանքի, Իմ կարոտը մատնըվում է քո անունից. Լրտեսի՛ պես նա մատնում է տառապանքին: Մեծ քաղաքը լեթարգիական քուն է մտնում, Իսկ ես` լուսնո՛տ, Ես` լուսնահա՜ր, Շեղ-սայթաքուն կտուրներով Ու քիվերով ատամնաբաց, Մինչև անգամ շանթարգելով, Ահա նորից քեզ եմ գալիս` Կյանքըս կրկին վտանգելով: Եթե հանկարծ դու քո հեռվից նկատեիր Ու ձայն տայիր` Ճչալու պես «ա՜խ» անելով` Իմ վտանգված կյանքի համար վախենալով, Գիտե՜ս` ինչո՛վ … Читать далее Պարույր Սևակ․ Լուսնահար կարոտ

Ընդամենը երկու էջ ծավալով հիասքանչ պատմվածք կյանքի էության մասին ՝ ողողված անփոխանցելի խորությամբ և իմաստությամբ: Սա այն եզակի ստեղծագործություններից է, որն իր ունիկալ ասելիքով կարող է ցնցող ազդեցություն ունենալ ընթերցողի աշխարհընկալման վրա: Վայելեք այն՝ տրամադրելով Ձեր կյանքից ընդամենը 5 րոպե, որոնք հաստատ անիմաստ ծախսված բազում րոպեների շարքին չեք դասի: Կարդալ Читать далее Энди Вейр. Яйцо.

Ուշացե՞լ եմ: Թո՛ղ որ այդպես, թո՜ղ որ, անգի՛ն, Անծանոթ եմ աղջըկական քո նազանքին. Անտեղյակ եմ, թե ինչպես ես դու ժպտացել, Տասնըվեցըդ երբ որ նոր է դեռ լրացել: Թո՛ղ որ ես չեմ ստացողը քո առաջին Աղջըկական ո՛չ համբույրի, այլ լոկ պաչի՜. Որ չգիտեմ, թե ինչպես ես դու կարոտել, Երբ որ քսան-քսանհինգն ես թողել ետև: Թո՛ղ որ, անգի՜ն, հանդիպել եմ ես քեզ այնժամ, Երբ դու արդեն անկարող ես ապրել բաժան. Քո անցյալից, անցած կյանքից, որ առանց ինձ Դու ապրել ես կա՛մ այլոց հետ, կա՛մ առանձին: Թո՛ղ որ այդպես,- ուշացել եմ թող գարունից, Բայց ավելի քիչ չի թովում աշունը ինձ: Ինչո՞վ է լավ … Читать далее Պարույր Սևակ. Չեմ ուշացել