Դու մի՛ լինիր այսքան բարի: Բարությանըդ Ես կարող եմ լոկ մե՛կ բանով փոխհատուցել՝ Իմ անարժե՜ք շփոթությամբ Եվ թերևըս ա՛յն թախիծով, Որ տարորեն շատ է նման Անվերջ մեռնող ու հարություն անվերջ առնող Հին դիցերին… Չէի՞ ուզի: Շա՜տ կուզեի Առաջվա պես հրճվել գեղջուկ այս կանաչով, Որ հիմա քո Զսպանակվող կողի տակ է զսպանակվում, Եվ բարբարոս երգը լսել այն առվակի, Որ հիմա քո Մերկ ոտների կաղապարն է ուզում հանել: Չէի՞ ուզի: Շա՜տ կուզեի Մե՛կ անգամ էլ Չճանաչել ո՜չ մի արգելք ու խոչընդոտ, Դանդա՜ղ գնալ — շտա՛պ հասնել Մեր մարդկային հայրենիքը սկզբնական, Այսինքն ՝ իմ ափով ապրել քո ափի մեջ, Ինձ կապել ու շաղկապել … Читать далее Պարույր Սևակ «Սիրո փոխարեն»

Весенним утром четверо мужчин Шагали на рыбалку оживленно. — Нет, что за счастье,— вымолвил один,— Что нам вослед не увязались жены! Ну до чего ж я, братцы, не люблю, Когда во все стараются соваться, Воспитывать тебя, распоряжаться, Да хоть бы взять красавицу мою! И, задохнувшись от веселой злости, (Спасибо, дом достаточно далек), Он стал жене отсутствующей кости Молоть буквально в пыль и порошок! Другой сказал:— Бывает хуже, братцы! Подумаешь, супруга командир! А ты рискни хоть годик пообщаться С женой, что вечно жаждет поругаться Да ленится, нагуливая жир! Придет с работы — час толчет картошку. А поторопишь — лучше и не … Читать далее Эдуард Асадов. «Кроткие» мужчины

На свете есть два непохожих сердца Не примирить им помыслы свои: От одного огня им не согреться, Не захмелеть им от одной любви. У каждого из них свои законы, Свои обычаи, свой суд и бог. Одно живет для верностти влюбленной, Другое — для исканий и тревог. Нет хуже, если эти два созданья, Случайно заплутавших в темноте, Хотя б на краткий срок сведет желанье Беспечное в природной слепоте. Одно из них наплачеться жестоко От злой обиды за мечты свои И долго будет мерзнуть одиноко В холодном доме собственной любви. Другому горем станет эта ревность, Тягучая, как черная смола, И даже нежная … Читать далее Щипачев Степан. Два сердца

Какими на свете бывают измены? Измены бывают явными, тайными, Злыми и подлыми, как гиены, Крупными, мелкими и случайными. А если тайно никто не встречается, Не нарушает ни честь, ни обет, Ничто не случается, не совершается, Измена может быть или нет? Раздвинув два стареньких дома плечом, С кармашками окон на белой рубашке, Вырос в проулке верзила-дом, В железной фуражке с лепным козырьком, С буквами «Кинотеатр» на пряжке. Здесь, на девятом, в одной из квартир, Гордясь изяществом интерьера, Живет молодая жена инженера, Душа семейства и командир. Спросите мужа, спросите гостей, Соседей спросите, если хотите, И вам не без гордости скажут, что с … Читать далее Эдуард Асадов. Худшая измена

Հարգելի ընթերցող, Լինում է` տրամադրելով ընդամենը մի քանի վայրկյան կամ գուցե` րոպե և կարդալով մի քանի տող` այնպիսի հոգևոր ուժ, երբեմն էլ` ոգևորություն կամ սփոփանք ես ստանում… այս շռայլությունը կարող է պարգևել միայն պոեզիայի ժանրում գրված ստեղծագործությունը: Մինչ այժմ իմ բլոգում ես գրել եմ միայն իմ հեղինակային բանաստեղծությունները: Այսուհետ որոշել եմ նաև իմ հարթակում ամփոփել և բլոգիս ընթերցողներին հասանելի դարձնել այլ հեղինակների կողմից գրված` իմ սիրելի բանաստեղծությունները, նրանք, որոնք շատ մոտ են հոգուս և համահունչ ներաշխարհիս, նրանք, որոնցով ցանկանում եմ կիսվել և սիրով կիսվում եմ բոլորիդ հետ: Այսպես, այցելեք բլոգի նոր` պոեզիա բաժին` կարդալու համար հայերեն լեզվով գրված բանաստեղծությունները և … Читать далее Պոեզիա սիրողների համար

Ինչ-որ ժամանակ, Մեզանից առաջ, մեզ անհայտ մարդիկ Նստել-մտածել ու հորինել են զանազան բաներ, Այս մեկը ` անել Այն մեկը` չանել Այս` համարել ճիշտ, Այն` մերժել-վանել,- Սահմանել ինչ-որ հերթականություն Կոչել պատիվ ու… պարտականություն… Ու մենք էլ ահա անցնում ենք հանգիստ Անհեթեթությանց այս թանգարանով, Եվ ծվատում ենք ոչ մեր հագուստը, Այլ հոգին մեր խեղճ, Որի հատակում Կա անտանելի նույնպիսի մի բան, Ինչպես ավազը` մեր կոշիկի մեջ, Ինչպես սուր փուշը` մեր եղունգի տակ: Եվ անց է կենում Երգապնակի շրջագծային խազի վրայով Ասեղը կյանքի` Կորզելով միշտ նույն Ու միշտ տանջալից այն եղանակը, Որ վաղուց արդեն անհեղինակ է, Բայց համարվում է Անառարկելի հեղինակություն… Եվ մի … Читать далее Պարույր Սևակ «Մեծ ուղտի փոքրիկ ականջում»

Եթե մինչև անգամ Լսած լինես, թե ես այս աշխարհում չկամ, Միևնույն է, կգամ, ինչ էլ լինի, կգամ, Ուր էլ լինեմ, կգամ: Եթե մինչև անգամ ես կուրացած լինեմ, Եթե մինչև անգամ լույսդ մարած լինի, Վերջին հույսդ քամին առած-տարած լինի, Առանց լույսի կգամ, ես այս անգամ կգամ Մենության մեջ լացող երգիդ վրա: Եթե մինչև անգամ Քո հավատի հանդեպ դու մեղք արած լինես Եվ համարած լինես, որ աշխարհում չկամ, Եթե մինչև անգամ հողս մաղած լինես, Եթե մինչև անգամ մտքով թաղած լինես, Եթե մինչև անգամ ինձ վտարած լինես, Վերհուշերիդ վերջին խոնավ քարանձավից, Միևնույն է, կգամ, ինչ էլ լինի, կգամ, Եվ կճչաս հանկարծ տարօրինակ ցավից… … Читать далее Համո Սահյան «Կգամ»

Любовь к жизни и хорошее настроение… Что нужно для этого… одна очень важная вещь — цель, иная точка, до которой хотим дойти!!! И ужасно, когда эта точка не видна, не то что она далека и недосягаема, а просто ее нет в нашем воображении. Депрессия свойственна только людям с многочисленными проблемами? Конечно же нет!! Что бы ни имел человек в жизни, в каком положении он бы не был, он все равно будет искать выход из этого состояния, выход к более лучшему состоянию. И чье состояние хуже? Человека с многочисленными проблемами или того, у которого нет видимых на первый взгляд проблем? И … Читать далее Пауло Коэльо, «Адюльтер»

Կյանքն իր գիրկն առնող տխրություն և խեղդող աննպատակություն… Թունել, որի ելքը չի երևում աչքին և հասանելի չէ ոչ տրամաբանությանը, ոչ էլ երևակայությանը… Գնալու, հեռանալու ցանություն, բայց ոչ թե որևէ տեղ, այլ` պարզապես այնտեղից, որտեղ գտնվում ես: Ուր ասես… Բայց… հասարակ մարդկային պարտքը ստիպում է քեզ շարունակել անել այն, ինչն անում ես, ապրել այնտեղ, որտեղ ապրում ես, այնպես, ինչպես ապրում ես` չտեսնելով այլևս նպատակ, չզգալով այլևս ոչինչ, խեղդելով քո մեջ անսահման ձանձրույթը, խեղդելով այդ ամենի մեջ ինքդ քեզ: Իրական կյանք, բնական ապրումներ… և շատ տարբեր արձագանքներ ու շատ տարբեր լուծումներ… Ֆիլմ «սովորական երջանիկ ընտանիքի» մասին, որում ներկայացվող ապրումները կարող է զգալ … Читать далее Побег