Հակիրճ և միաժամանակ խորիմաստ պատմվածք 19-րդ դարի բրիտանացի գրող, առաջադեմ արձակագիր Սոմերսետ Մոեմից: Պատմվածքը մարդու յուրահատուկ տեսակի մասին է, որում բռնարարի կերպարը քողարկված է զոհի կերպարով, ուժեղ մանիպուլյատորի, որին ստեղծել, ստեղծում և ստեղծելու է հասարակությունը խղճահարության պես կործանիչ զգացմունքի շնորհիվ:
Ինչ-որ իմաստով պատմվածքը խորը հոգեբանական է, քանի որ հերոսուհու արարքներն ու գործողություններն մեծամասամբ պայմանավորված են ենթագիտակցական մոտիվներով: Եվ հասկանալու, ընմռնելու համար հիմնական միտքը ընթերցողը հոգեբանության դաշտ պետք է տեղափոխվի:
Եվ եթե մեզանից յուրաքանչյուրն իր շուրջն առավել ուշադիր նայի, կտեսնի Մոեմի կողմից կերտված այս կերպարը, որին սակայն երբևէ որևէ մեկն այնպիսի աչքերով չի տեսել, ինչպես հեղինակը Լուիզային:

Կարդալ պատմվածքը ռուսերեն