Ծննդյանս օրը կիսում է տարին, և այնպես է ստացվել, որ 2 տարեկան ամփոփումները՝ օրացույցային տարվա և իմ ապրածի, ինձ մոտ ուղիղ կիսամյակը մեկ են:
Հուլիսի 1-ին ամփոփեցի իմ ապրած հերթական տարին:
Առանձնահատուկ, լեցուն, բեկումնային տարի…
Ներքին աճի , ամենաարժեքավոր գիտելիքների ձեռքբերման և հասկանալու, թե ինչքան երկար ճանապարհ կա դեռ անցնելու:
Կարևոր ձեռքբերումների և գիտակցման, թե ինչքան գործ կա դեռ անելու:
Մեծագույն երազանքների իրականացման…
Եվ…ամենաբարդ դասերի…
Միակ բանը, որ ասում եմ, Շնորհակալությունն է…
Շնորհակալություն, իմ յուրաքանչյուր ուսուչցին. թե խիստ, թե բարի: Շնորհակալություն իմ բոլոր դասերի համար. և այն դասերի, որ գերազանցությամբ անցել եմ, և առավելապես նրանց, որոնց քննությունից կտրվել եմ:
Շնորհակալություն իմ սիրելիներին, ովքեր օգնել են ինձ անցնել բոլոր դասերս… Ինձ հետ տոնել են հաղթանակները և մխիթարել անհաջողությունների պահին:
Շնորհակալություն ինձ տրված սիրո և ջերմության համար, որով լիցքավորված շարունակում եմ այս գեղեցիկ ճանապարհորդությունը։
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 