Լավագույն խաղացողը նա է, ով ամենից շատ է տարված խաղով:
Լավագույն նկարչին միայն իր կտավն է հետաքրքրում: Լավագույն դերասանին՝ իր կերտած հերոսը նրա բոլոր ապրումներով: Լավագույն գրողին տեքստը, որը նա գրում է՝ բառեր, որոնցում ներդրվել է իր հոգին: Լավագույն երգիչն ամբողջությամբ իր երգն է դառնում: Լավագույն աղեղնավորն իր նշանակետից բացի այլ բան չի տեսնում:
Լավագույններին հետաքրքրում է հենց ընթացքը, լավագույնները սիրահարված են բուն գործին, նրանց ուրիշ ոչինչ պետք չէ: Իսկ միջակներին՝ ոչ: Միջակին ո ՛չ խաղն է հետաքրքիր, ո ՛չ կտավը, ո ՛չ երգը, ո ՛չ տեքստը: Միջակին հաղթելու, լավագույնը լինելու, կյանքի մրցավազքում առաջինը տեղ հասնելու գաղափարն է հետաքրքիր:
Իսկ հաղթում է նա, ով ամենից շատ է խաղը վայելում… Հաղթում է նա ի սկզբանե: Հաղթում է թե ՛ ընթացքում, թե ՛ վերջում:
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 