Աշխարհի ստեղծման հիմքում ընկած է հավասարակշռությունը, և տիեզերքի յուրաքանչյուր մասնիկ ձգտում է իր ներսում պահպանել այն:
Այս բնական հակումը դրսևորվում է ամեն ինչում: Այսպես, եթե մի օր չափից ավելի քիչ ենք ուտում կամ մի քանի ժամ պակաս քնում, հաջորդ օրն անպայման բացթողածը լրացնելու ենք, եթե կյանքի մի շրջանում չափազանց շատ ենք աշխատում, մեր օրգանիզմը հետո պայմաններ է ստեղծելու երկարատև հանգստի համար…
Այսպես է նաև ավելի մեծ հարցերում…
Եթե ընտրում ենք ամուսնությունն առանց սիրո, հետո անպայման ունենալու ենք սեր առանց ամուսնության: Եթե երկար ժամանակ բավարարվում ենք միայն հոգևոր հարաբերություններով, հետո միայն ֆիզիկականին ենք ձգտելու:
Երբ որևէ հարցում գնում ենք դեպի ծայրահեղություն, հավասարակշռությունը պահպանելու համար կյանքն անխուսափելիորեն մեզ հակառակ ծայրահեղությունն է մատուցելու :
Ով գիտի այս մասին, գիտակցաբար ընդառաջ է գնում իր բնությանն ու ապրում համահունչ տիեզերին՝ խուսափելովծայրահեղություններից, հարգելով բալասն ու չափն ամեն ինչում, ընտրելով աստիճանականությունը փոփոխություններում և փոքր քայլերն անգամ ամենաերկար ճանապարհներին…
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 