Հարաբերությունները չեն ավարտվում այն ժամանակ, երբ մարդիկ բաժանվում են, հարաբերություններն ավարտվում են, երբ մարդիկ դադարում են մտածել իրար մասին:
Իսկ չավարտված հարաբերություններից դրվագներն ու երկխոսությունները պարբերաբար վերարտադրվում են մեր մտքում, ապրված զգացմունքները նորից վերապրվում, հարաբերությունների անցյալն ու երևակայական ապագան այցելում են մեզ երազներում: Պարզապես մեր ենթագիտակցությունն է անցյալին մշտապես այլընտրանքներ որոնում՝ փորփրելով ցանկացած դրվագ, փորձելով փոխել որևէ բան՝ խոսք, շարժում, գործողություն… փոխել և այլ ուղղությամբ տանել ապագան… որն, ավաղ, արդեն ներկա է՝ չհարմարված, չհամակերպված ներկա…
Չափազանց նուրբ, զգայական ֆիլմ, մի փոքր վերացական, ոչ ամենօրյա, ոչ ստանդարտ և ոչ բոլորի համար:
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 