Մի օր հասկանում ես, որ բանը նրանում չէ, որպեսզի հնարավորինս շուտ տեղ հասնես… Եվ դադարում ես վազել…. Կանգ ես առնում ու ուշադիր շուրջդ նայում. տրվում ես պահին, ապրում ես պահով, խորապես զգում ես պահն ու հասկանում պահի ասելիքը, լինում ես պահի մեջ, դառնում ես հենց պահը… Եվ այդպես ամեն պահի: Ինչպիսին էլ որ այն լինի՝ լի ոգեշնչումով, թե՞ հիասթափությամբ, հաղթական, երջանիկ, թե՞՝ ցավալի, կորստի, թե՞՝ ձեռքբերման, սկիզբ թե՞ ավարտ մարմնավորող… Եվ չկա քո ճանապարհն անցնելու ավելի ճշմարիտ ձև, իսկ տեղ ամեն դեպքում հասնալու ենք՝ յուրաքանչյուրս իր ժամին: Читать далее Պահը․․․

Նախանձն անշնորհակալ լինելու ամենավառ դրսևորումներից է։ Իսկ ու՞մ է մարդն ուղղում այդ զգացմունքը։ Մեծագույն նվաճումներ ունեցող հայտնիների՞ն։ Ո ՛չ։ Մեզանից հեռու գտնվողների կյանքն ու հաջողությունները մեզ արդար և օրինաչափ են թվում։ Իսկ նախանձով մարդը պարուրում է ամենամոտ կանգնածներին․ նրանց, ում հետ մշտապես համեմատվում է։ Եվ եթե համեմատության մեջ «չի շահում» լցվում է բացասական զգացողություններով և դժգոհություն արտահայտող այսպիսի մտքերով՝ «Ախր ինչու՞ է այս կամ այն մարդն ավելի գեղեցիկ, ավելի խելացի, ավելի հաջողակ, ինչու՞ նա ունի այն, ինչը չունեմ ես, ինչու՞․․․»։ Այսպիսի էմոցիաներին տրվելով՝ մարդը կարծես մոռանում է, որ տիեզերական անխափան օրենքի համաձայն՝ նա (ինչպես և յուրաքանչյուրը) ունի հենց այն, ինչը … Читать далее Նախանձն անշնորհակալ լինելու ամենավառ դրսևորումներից է

Երբ ծաղիկը ծաղկում է, արդյո՞ք մենք դադարում ենք այն ջրել։ Չէ․․․ Ուղղակի նախկինում մենք այն ջրում էինք լի սպասումով, իսկ ծաղկելուց հետո արդեն շնորհակալության զգացումով և հիացմունքով։ Իսկ ինչու՞ հաճախ այդպես չենք վարվում ամենաթարկի հետ։ Ինչու՞ որևէ մեկի սիրտը գրավելուց հետո, դադարում ենք որևէ ներդրում անել Սիրո մեջ։ Այն, ինչն ունենալու համար ժամանակին ջանք չենք խնայել, այժմ համարում ենք ինքստինքյան տրված, սովորական մի բան։ Եվ այդպես Սերը սկսում է փոքրանալ՝ սկզբում աննկատ, հետո արդեն զգալի չափսերով․․․ Մի օր էլ երբեմնի մեծ զգացմունքի վերջին մնացորդներն ուղղակի հօդս են ցնդում այնպես, ասես այդտեղ երբեք ոչինչ էլ չի եղել։ Իսկ մենք զարմացած շուրջկողմն … Читать далее Երբ ծաղիկը ծաղկում է, արդյո՞ք մենք դադարում ենք այն ջրել…

Ինքներս մեր մասին հոգ տանելը ալտրուիզմի դրսևորում է ևս: Ինքն իր մասին հոգ տանող մարդը կյանքն ապրում է իր էությանը համապատասխան, իսկ յուրաքանչյուր օրն անց է կացնում իր ներքին ռիթմով: Դա նշանակում է ընտրել իր ուզած կյանքի մոդելը, ոչ թե՝ իրենից ակնկալվողը: Դա նշանակում է ընտրել սիրելի աշխատանքը, ոչ թե՝ հնարավորինս շատ գումար բերողը: Դա նշանակում է որոշել աշխատելու, հանգստանալու, ուրիշների հետ շփվելու և մենակ մնալու ժամերը ըստ ներքին թելադրանքի: Դա նշանակում է գտնել և չխախտել մեր ներքին բալասն ամեն ինչում: Ինքներս մեր մասին հոգ տանելը նշանակում է ապրել առողջ և գեղեցիկ՝ սննդում նախընտրել օգտակարը, հագուստի և շրջապատող իրերի մեջ՝ … Читать далее Ինքներս մեր մասին հոգ տանելը ալտրուիզմի դրսևորում է ևս

Աշխարհի ստեղծման հիմքում ընկած է հավասարակշռությունը, և տիեզերքի յուրաքանչյուր մասնիկ ձգտում է իր ներսում պահպանել այն: Այս բնական հակումը դրսևորվում է ամեն ինչում: Այսպես, եթե մի օր չափից ավելի քիչ ենք ուտում կամ մի քանի ժամ պակաս քնում, հաջորդ օրն անպայման բացթողածը լրացնելու ենք, եթե կյանքի մի շրջանում չափազանց շատ ենք աշխատում, մեր օրգանիզմը հետո պայմաններ է ստեղծելու երկարատև հանգստի համար… Այսպես է նաև ավելի մեծ հարցերում… Եթե ընտրում ենք ամուսնությունն առանց սիրո, հետո անպայման ունենալու ենք սեր առանց ամուսնության: Եթե երկար ժամանակ բավարարվում ենք միայն հոգևոր հարաբերություններով, հետո միայն ֆիզիկականին ենք ձգտելու: Երբ որևէ հարցում գնում ենք դեպի ծայրահեղություն, … Читать далее Հավասարակշռության մասին

Ամեն անգամ, երբ մենք նեղանում ենք որևէ մեկից, մենք նեղանում ենք Աստծուց: Չէ՞ որ ցանկացած խոսք, քայլ, արարք, որ կատարվում է մեր նկատմամբ, ուղարկում է մեզ Աստված տարբեր մարդկանց միջոցով: Իսկ այն, ինչ Նա ուղարկում է, կամ մեր ամենաանհրաժեշտ դասն է, կամ այդ պահին, թեկուզ մեր կողմից չգիտակցված, մեծագույն բարիքն ու լավագույն լուծումը մեզ համար: Հիշենք այս մասին միշտ, երբ նեղացածության զգացումը փորձում է տեղ գտնել մեր հոգում, և այն կհալվի՝ վերածվելով շնորհակալության զգացումով մտածելու, հասկանալու, վերլուծելու, հարկ եղած դեպքում փոխվելու, որոշ դեպքերում՝ ուղղակի ընդունելու և եզրակացնելու պատրաստակամության: Читать далее Ինչպես չնեղանալ մարդկանցից

Հաճախ մեր աղոթքներում մենք այս կամ այն նյութական բարիքն ենք խնդրում՝ հավատալով, որ հենց դա է մեր երջանկության երաշխիքը: Այնինչ միակ բարիքը, որին իսկապես պետք է ձգտել, մեր երջանկությունը ոչ մի նյութական բանի հետ չկապելն է: Եվ մեծագույն խնդրանքն Ամենակարողին մեզ ուղղորդելն ու մեր միտքը լուսավորելն է այնպես, որ կարողանանք իրականը տարբերել պատրանքայինից, առաջնայինը՝ երկրորդայինից, մնայունն՝ անցողիկից: Եվ մեր երջանկությունը փնտրենք հենց մնայունում, կարողանանք զգալ, հասկանալ, գտնել, շոշափել հենց մնայունը: Քանի որ միայն մնայունից կախված երջանկությունն է իրական, ամուր, հարատև… Իսկ նյութական ամեն բան անցողիկ է, նյութականից կախված երջանկությունն էլ՝ չափազանց փխրուն: Եվ, այնուամենայնիվ, երջանկության զգացումն իր հետ բերում է … Читать далее Երջանիկ լինելու մասին․․․ նորից և նորից

Կյանքի հետ վարվելու երկու ձև կա՝ ապրել այն կամ ցուցադրել ուրիշներին: Մարդկանց մի մասը կյանքն ամբողջովին անց է կացնում ուրիշներին այն ցուցադրելու մտքով, մի ուրիշ մասն ապրում է:Որոշներն էլ մի օր հասկանում են այս երկուսի տարբերությունը և կյանքը ցուցադրելուց անցնում են կյանքն ապրելուն: Եվ այդ պահին կյանքը բացվում է նորովի: Իրական և երկարատև երջանկությունը դառնում է հնարավոր: Փոխվում են արժեքները: Առաջնահերթությունները դասավորվում են հստակ և առանց որևէ դժվարության: Առաջնայինը երկրորդային տարբերելն այլևս խնդիր չի լինում:Ներքին կոնֆլիկները և անվստահությունն աստիճանաբար դուրս են գալիս առօրեայից, լարվածությունը թուլանում է:Այստեղ ամեն ինչ հիմնված է սիրո վրա Աստծու և ինքդ քո նկատմամբ:Եվ թող բոլոր նրանք, … Читать далее Կյանքի հետ վարվելու երկու ձև կա

Մեր զգացողությունները ծածկում են մեկը մյուսին և միասին ձևավորում մեր տրամադրությունը:Դրանով բացատրվում է մեր կյանքում տեղի ունեցող շատ իրադարձությունների Իմաստը: Զայրույթը միանում է և խեղդում մեծ վշտին, բաժանման ցավի ժամանակ վրա է հասնում կենցաղային անհարմարությունը, «անհանգիստ» ժամանակներում մեր գլխին շատ գործ է թափվում: Եթե ունենք խորը տխրության առիթ, Աստված մեզ գցում է այնպիսի թոհուբոհի մեջ, որից ոչ մի վայրկյան չենք կարողանում շեղվել: Եվ այդ թոհուբոհն օգնում է մեզ անցնել տխրության միջով:Այս ամենը վերաբերում է ոչ միայն բացասական հոգեվիճակներին, այլև՝ ծայրահեղ դրականներին, քանի որ մարդն իրեն երջանիկ է զգում միայն բալանսի մեջ: Ես նկատել եմ, որ երբ չափազանց մեծ ուրախության առիթ … Читать далее Զգացողությունների մասին․․․