Հարաբերություններում լինում են տատանման փուլեր, երբ զգացմունքն արևի պես մայր է մտնում, որպեսզի հետո նորից ծագի: Թուլացումը, ուժգնացումը, անհետացման պատրանքը զգացմունքի բնական ընթացքն են, որը հաճախ մենք ինքներս խափանում ենք: Տատանման փուլում գտնվող հարաբերությունները, որոնք ամենախոցելին են և մի հպումից անգամ կարող են քանդվել, մենք սկսում ենք ուժգնությամբ ցնցել: Երբ մեր զուգընկերը «սառում է», մենք նրան հարցախեղդ ենք անում, պահանջում ենք բացատրություններ, թելադրում ենք կանոններ, քննարկում ենք հարաբերությունները… Պարզապես տատանման փուլում «հարաբերություններն ամենից շատ են ցավում», և հենց այդ ժամանակ մենք որոշում ենք աշխատել դրանց ուղղությամբ և անում ենք դա ակտիվ գործողություններով: Իսկ իրականում դա պասիվ սպասման, արտաքին գործողությունների դադարի, ներքին աշխատանքի փուլ է… Դա ընդամենը փուլ է… Բայց մենք չենք դիմանում, չենք կարողանում համբերել կամ էլ պարզապես չգիտենք… Եվ այնպես է ստացվում, որ բազմաթիվ հարաբերություններ տատանման փուլում սխալմամբ ավարտվում են և անվանում ենք իրավիճակը «զգացմունքներն անցան»:
Արմինե Հակոբյանի ստեղծագործական բլոգ 